1. Alle bezuinigingsprogramma's moeten over een langere periode gespreid worden om een spiraal naar beneden te voorkomen.
2. De ECB moet zijn rol als lender of last resort op zich nemen om het vertrouwen in de markt te herstellen. Uitgezonderd Griekenland moeten de andere landen in de problemen staatsleningen kunnen uitgeven tegen rentes die hoger zijn dan de Duitse, zodat er een stimulans is om de tekorten terug te dringen, maar die wel redelijk zijn.
Objections to this approach appear increasingly trivial. The problem today is fear and panic in the sovereign debt markets. This panic risks engulfing the whole banking system in the eurozone, and ultimately the eurozone itself. When the eurozone risks collapsing, the strength of the objections is reduced to zero - at least for those who care about its survival. But who knows? Some in Frankfurt may not care about the survival of the eurozone.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten