vrijdag 2 november 2012

Het risico dat Duitsland loopt, is van eigen makelij en dateert van voor de crisis

Neem als het kan vandaag de tijd om dit stuk van Paul de Grauwe en Yuemei Yi te lezen. Zie link onderaan dit bericht.

Ze laten overtuigend zien dat de financiële risico's die Duitsland loopt, niet het gevolg zijn van de toegenomen vorderingen van Duitsland op de andere eurolanden (TARGET2) sinds het uitbreken van de eurocrisis, maar integendeel van de hoge betalingsbalansoverschotten van Duitsland voorafgaand aan de crisis. En al dat geld vloeide naar de andere eurolanden, in het bijzonder ook naar de perifere landen. (De onroerend goed-zeepbel in Spanje is er mee gefinancierd.)
Ongeveer zoals een automaker die aan consumenten geld leent om zijn auto's te kunnen kopen, leende het Duitse bankensysteem geld aan de andere eurozonelanden om hen in staat te stellen de Duitse overschotproducten te kopen - een hoogst riskante affaire.
De groei van deze netto vorderingen op het buitenland (leningen), dat de tegenhanger was van de toegenomen betalingsbalansoverschotten, creëerde een geweldig risico voor Duitsland. Het had overduidelijk moeten zijn dat de schuldenlanden in betalingsproblemen konden komen omdat ze schulden opstapelden die door leningen van Duitse banken mogelijk gemaakt werden. (...)
Het risico dat Duitsland loopt als het resultaat van zijn netto blootstelling aan andere eurozonelanden is daarom geheel van eigen makelij. Het is het resultaat van Duitslands voorkeur voor betalingsbalansoverschotten en dus geheel onder eigen controle. (...)
Het grootste deel van de Duitse vorderingen zijn dus opgebouwd voorafgaand aan de crisis. En het moet de keuze van Duitsland zelf zijn geweest om dat te laten gebeuren. Het is, zacht gezegd, moeilijk vol te houden dat de perifere landen en de ECB Duitsland er toe gedwongen zouden hebben.
... Duitse banken waren bereid om grote geldbedragen te lenen aan de perifere landen zonder een goede analyse van het kredietrisico. Niemand anders dan Duitsland zelf is verantwoordelijk voor het nemen van deze risico's.
Het stuk is een reactie op de Duitse econoom Hans Werner Sinn, Maar het lijkt er op dat die steeds meer een geïsoleerde positie inneemt. Althans, hij lijkt weinig gehoor te vinden bij Merkel en Schäuble. Die zijn misschien wel gaan inzien wat er nu werkelijk aan de hand is.

Of onze nieuwe regering, die op het punt staat geïnstalleerd te worden, dat ook inziet?

TARGET2 as a scapegoat for German errors | vox

Geen opmerkingen: