zondag 26 februari 2017

Zondagochtendmuziek - Orphanage of the Dutch Music VII: Orphic Fields - Calliope Tsoupaki

De muziek van de Griekse componiste Calliope Tsoupaki, die al lang in Nederland woont, kende ik eigenlijk niet. Niet veel meer dan een naam waar ik wel eens van gehoord had.

Maar daar kwam vrijdag verandering in. Want celliste Larissa Groeneveld voerde tijdens het TivoliVredenburg lunchpauzeconcert samen met haar leerlingen Me to feggári van Tsoupaki uit. Uit de toelichting die Larissa Groeneveld gaf, maakte ik op dat die titel slaat op een wandeling bij maanlicht, waarbij de wandelaar zich afvraagt: "Waarom zucht ik toch altijd zo?".

Een prachtig en intrigerend stuk, voor vier celli en zangstem, in een uitvoering voor vijf celli.

Ik vond het niet op YouTube. Maar wel vond ik deze aflevering van Het Weeshuis van de Nederlandse Muziek, gewijd aan een stuk van Tsoupaki: Orphic Fields uit 1993  Met een interview met de componiste. Boeiend.

Geen opmerkingen: